U doslovnom smislu, namještaj je kućna aparata; na nekim mjestima se to zove namještaj, to jest, krhotine kuće.
Da budem precizan, dom ima širok osjećaj i uzak osjećaj.
Namještaj u širokom smislu odnosi se na nešto što je neophodno za ljude da održe normalan život, da se angažira u proizvodnji proizvodnje i da izvrši društvene aktivnosti.
Uzak osjećaj namještaja odnosi se na uređaje i opremu za ljude koji sjede, lažu ili podržavaju i pohranili predmete u životu, radu ili socijalnoj praksi.
Namještaj nije samo jednostavni funkcionalni materijalni proizvod, nego i generalno popularna masovna umjetnost, mora zadovoljiti neke konkretne koristi, ali i za ljude da gledaju, tako da ljudi u procesu kontakta i koriste estetski užitak i duhovne potrebe koje se uvode u bogate asocijacije. Stoga, namještaj je i materijalni proizvod i umjetnička kreacija, što ljudi često kažu o dvostrukim karakteristikama namještaja.
Taj tip, kvantitet, funkcija, oblik, stil i proizvodni nivo namještaja, kao i status okupacije u to vrijeme, također odražava društveni životni stil zemlje i regiona u određenom historijskom periodu, nivou društveno-materijalne civilizacije i historijskih i kulturnih karakteristika.
Namještaj predstavlja simbol razvojnog nivoa socijalne produktivnosti u određenoj zemlji ili regionu u određenom historijskom periodu, mikrocosm određenog životnog stila, te manifestacija određenog kulturnog oblika. Stoga, namještaj kondenira bogatu i duboku društčnost.
